حمایت از دوچرخه سواری بانوان
متاسفانه زنان دوچرخهسوار در جامعه امروز ما با محدودیت و مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند و ناملایمات بسیاری را به جان میخرند تا شاید روزی برسد که بتوانند بدون هیچ تبعیضی در خیابانها رکاب بزنند.
بدون شک آن روز دور نیست اگر مردم و مسئولین نگرش خود را عوض کنند و به تغییرات مثبت تن دهند...
دوچرخه سواری زنان در جامعه جا نیفتاده است
، دوچرخه سواری خانم البرزی میگوید با اشاره به اینکه فرهنگ دوچرخهسواری زنان در جامعه نهادینه نشده است، میگوید: هر چند دوچرخهسواری بانوان منع قانونی ندارد ولی هنوز فرهنگ کنار آمدن با زنانی که از این وسیله برای ورزش، رفت و آمد در سطح شهر و تفریح استفاده میکنند جا نیفتاده است.
وی ادامه میدهد: با وجود اینکه طی چند سال اخیر شاهد اطلاع رسانی و تعدیل فضای عمومی جامعه در این خصوص بودهایم ولی هنوز هم عده زیادی هستند که به زنان دوچرخهسوار به شکل هنجارشکنانی بی چهارچوب نگاه میکنند.
وی توضیح میدهد: در شرایطی که حتی بسیاری از کشورهای مسلمان اطراف با دوچرخهسواری زنان کنار آمدهاند، ما هنوز اندر خم یک کوچهایم و باید برای گرفتن چیزی که حقمان است بجنگیم و آسیب ببینیم.
وی ابراز میکند: برخی پوشش نامناسب زنان دوچرخهسوار را بهانه قرار دادهاند تا از حضور این ورزشکاران در سطح شهر جلوگیری کنند ولی واقعیت این است که آنها با تغییر مخالف هستند و از اینکه زنان در جامعه پرو بال بگیرند هراس دارند.
این زن دوچرخه سوار البرزی اضافه میکند: اگر بخواهیم موشکافانه به این مساله نگاه کنیم باید گفت در همه رشتههای ورزشی عدهای هستند که خارج از چهارچوبهای تعیین شده عمل میکنند ولی آیا درست است به خاطر اقلیتها اکثریت هم به یک چوب رانده شوند؟
زنان دوچرخه سوار امنیت ندارند
صبوری میگوید: اغلب زنان دوچرخه سوار برای در امان ماندن از اذیت آزار دیگران و برای جلب توجه کمتر، در انتخاب نوع پوشش و حجاب خود دقت بسیاری دارند.کافی است یک روز به پیست دوچرخه پارک خانواده جهانشهر سری بزنید تا صحت این گفته برایتان اثبات شود.
وی با اشاره به مشکلاتی که برخی افراد برای زنان دوچرخه سوار ایجاد میکنند، میگوید: متاسفانه به جز برخی مناطق کرج مثل جهانشهر و مهرشهر، زنان دوچرخه سوار در سایر مناطق استان با مشکلات عمدهای مواجه هستند.
این زن دوچرخه سوار البرزی ابراز میکند: کافی است چشم رانندگان خودروها به زنی دوچرخه سوار بیفتد آن وقت است که با ویراژ دادن، کند کردن سرعت و حتی پیچیدن در مسیر حرکت دوچرخه کاری میکنند تا تعادل دوچرخه سوار از دست برود.
وی توضیح میدهد: واقعیت این است زنان دوچرخه سوار در شرایط فعلی در کنار اینکه هر آن ممکن است به واسطه رفتار رانندگان و موتورسواران آسیب جسمی ببینند، امنیت روانی هم ندارند.
صبوری ادامه میدهد: از کنار مشکلاتی که سوارهها برای دوچرخه سواران زن ایجاد میکنند که بگذریم باید گفت حتی پیادهها هم این ورزشکاران را درک نمیکنند و گاهی شاهد متلک پراکنی و فحاشی از سوی آنها هستیم.
لزوم حمایت مسئولان از دوچرخه سواری زنان
وی با اشاره به ضرورت تغییر نگاه مردم نسبت به زنان دوچرخه سوار اضافه میکند: اگر هر کسی زنان دوچرخه سوار را در قالب خواهر و فرزند خودش ببیند که برای گذراندن اوقات فراغت آزاد بوده و این وسیله را انتخاب کرده بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
وی با تاکید بر اینکه جا افتادن فرهنگ دوچرخه سواری زنان در جامعه بدون حمایت مسئولین امکان پذیر نیست، ادامه میدهد: در کنار حمایتهای مردمی مسئولین نیز باید تا جایی که دستشان باز است از دوچرخه سواری زنان دفاع کنند و فقط به مصاحبه و حرف بسنده نکنند. به عنوان مثال هر هفته در همه شهرستانهای استان پویش سهشنبههای بدون خودرو اجرا میشود ولی هرگز در این پویش شاهد حضور زنان نبودهایم.
حالاخوبه یه دوچرخه ساده است و کار فرهنگیه!
اصلا این که چرا دوچرخه ناهنجاری به حساب میاد رو درک نمیکنم مسئولین هم که هرجا خواستن حمایت کنن، فتوای جدید صادر شد، امید وارم زود تر این مشکل حل بشه ، قطعا استفاده بانوان از دوچرخه پیشرفت بزرگی محسوب نمیشه ولی منع شدن اون ها از یه دوچرخه ساده قطعا پسرفت بزرگیه