در سالهای اولیه قرن نوزدهم میلادی، مردم با روش هایی ساده و ابتدایی به امرار معاش می پرداختند و در همان زمان، جهان آرام آرام روی دیگری به خود می گرفت. بشر همواره به دنبال راه هایی برای تسهیل شرایط زندگی و کسب دانش و مهارت در جهت استفاده از ابزارهای نوین برای گذر از سختیهای زندگی بوده است. بر همین اساس در آن دوره کمبود وسایل حمل و نقل به شکلی ساده و کاربردی به شدت احساس می شد و نبود این وسایل مشکلاتی را ایجاد کرده بود. علم و آگاهی انسان و کمال خواهی همیشگی بشر، گره گشای بسیاری از مشکلات او از ابتدای پیدایش انسان تاکنون بوده است و این ویژگی او را وادار به ساخت وسیلهای ساده با دو چرخ کرد که در سالهای پایانی قرن نوزدهم این طرح اولیه با تغییراتی روبرو شد و یک دوچرخه راحت و بسیار پرکاربرد را به زندگی انسان وارد کرد. دوچرخهای که با طرحهای مدرن و امروزی به عنوان یکی از وسایل حمل و نقل مهم و طبیعت دوست در کشورهای مدرن مورد استفاده قرار می گیرد. دنیای تکنولوژی، دنیایی بزرگ و بی پایان است که گاهاً بدون توجه به آینده و آیندگان، انسانها را در خود غرق کرده و روزمرگی هایشان را با امکانات و تجهیزات مدرن پر میکند.
یکی از تکنولوژیهای پرسرعت در عصر حاضر شیوههای حمل و نقل متنوع و متعددی است که زندگی ماشینی مردم بخشی از این تکنولوژی محسوب میشود. با وابستگی هایی که این سبک زندگی برای مردم به وجود آورده است، جدایی از زندگی ماشینی یقیناً امکان پذیر نخواهد بود؛ اما می توان به صورت نمادین برخی روزها از تکنولوژیهای رایج حمل و نقل به دور باشیم تا در ایجاد فرهنگهای سالم زیست محیطی، نقشی هرچند جزئی را ایفا کنیم.
سازمان ملل متحد در اقدامی شایسته و به جا بر اساس توافق بین المللی 193 کشور عضو، در روز سوم ژوئن 2018 یا 13 خرداد 1397 روز جهانی دوچرخه سواری (World Bicycle Day) را به ثبت جهانی رساند. بر اساس پژوهشی که توسط دو گروه فدراسیون دوچرخه سواران اروپا (ECF) و اتحاد جهانی دوچرخه سواری (WCA) در سال 2015 و در محل کنفرانس تغییرات اقلیمی برگزار شده سازمان ملل ارائه شد، به بررسی و تحلیل اثرات دوچرخه سواری در تحقق اهداف توسعه پایدار و آشتی با طبیعت پرداخته شد، از این رو با ترغیب سازمان ملل متحد به توجه بیشتر نسبت به حوزه دوچرخه سواری و برخورداری از اثرات متعدد آن در زندگی مردم و محیط زیست، روز سوم ژوئن به عنوان روز جهانی دوچرخه سواری نام گذاری شد.